Afgelopen vrijdag zijn wij aangekomen in Laos. Met het vliegtuig in het donker in Luang Prabang). In eerste instantie dachten wij van heee, is dit het nou maar hebben een dag later fietsen gehuurd en het is werkelijk waar een prachtig stadje.

Ik ben een beetje de dagen kwijt dus weet doordat ik dit verhaal typ dat het 28 december is maar welke dag, dat is dan weer een hele rekensom. Ik weet niet precies wanneer maar op een gegeven moment zijn wij de dagen en data helemaal kwijt geraakt. Weekend nog zo'n begrip wat je niets meer zegt! Het hele werk gebeuren raak je ook kwijt. Hebben het er alleen soms over wat we aantreffen. Rob met werkgeverscervicepunt en ik hoe ziet mijn afdeling eruit. Wie zijn er nog en komend jaar een belangrijk jaar of ik mag blijven........ Maar ja daar zijn we dus niet echt mee bezig. Wel dat de tijd waanzinnig snel gaat en dat we best veel langer zouden kunnen reizen. Waar ik dacht met 10 weken krijg je wel een inzinking valt dit reuze mee.Misschien komthet ook doordat we niet echt afzien in smerige hotels, goor eten en hele lange reisdagen. Wat dat betreft kunnen we met ons budget goed uitde voeten en op een wat luxer nivo reizen!! Door de moderne communicatiemiddelen kun je toch goed contract houden. Alhoewel het skypen nog met veel meer mensen zou kunnen. Tot en met 31 december zijn we goed te bereiken. Dus wie wil, waag de kans!! Ik ben dan ook erg blij dat we zo'n kleine laptop hebben meegenomen.

Maar enfin, Luang Prabang. Het is een klein plaatsje, redelijk toeristisch. Maar er hangt een relaxte sfeer. Geen gepush zoals in Vietnam. Waar je wel een beetje gek van werd. En het voelt gelijk weer goed. Misschien dat dit met het Budisme te maken heeft. Er zijn behoorlijk wat tempels in de stad en overal lopen monnikken.

De fiets is hier wel het ideale vervoersmiddel. Helaas geen kinderzitje voor Tim maar achterop bij Rob is ook goed te doen. Hij mag alleen niet in slaap vallen. De afgelopen dagen hebben wij niet veel bijzonders gedaan. Op ons gemak opstaan, stukje fietsen, luchen en vooral het vervolg regelen. Gisteren wilde wij wat meer gaan doen maar Tim is ziek geworden. Koorts en totale lamlendigheid. Gelukkig in het goede hotel. Hebben een gigantische grote kamer en tv met cartoon channel! Het gaat nu weer wat beter. Morgenochtend wil hij met mij om 5.30 opstaan om de monnikken langs te zien komen die voedsel ophalen. Dit moet erg mooi zijn om te zien en als hij helemaal beter is in de middag naar het zwembad. Dan nog 2 dagen en 1 januari gaan we verder naar het noorden van Laos.