Quan Lan

Eindelijk onze gebeden zijn verhoord!!! Vandaag de eerste dag dat de zon schijnt. Wij zijn gisteren op een klein eilandje in de Halong Bay aangekomen. Het eilandje ziet er uit als een waddeneiland en wij zijn de enige toeristen. Het heeft een klein dorpje waar wij zitten met 1 straat, precies zoals wij het willen. Vandaag een brommer gehuurd en met z'n 3-en erop. Tim voorop. Prachtig vond hij het. Ondanks de zon is het wel koud met 4 lagen kleding aan is het erg fijn. Helaas is ons hotel het enige wat open is dus moesten we terug voor de lunch maar het eten is zo goed dat het geen probleem is. ZIjn overigens nog geen enkele keer echt ziek geweest ook niet na al die onhygienische toestanden.

De mensen zijn hier erg vriendelijk maar hebben de neiging om Tim ongevraagd aan te raken en dat is hij zat. Hij heeft geen zin meer om gedag te zeggen. Hij kiest uit wie hem mag aanraken. Onze gids Trung met wie wij 9 dagen zijn opgetrokken knuffelde hij dood en mist hij erg. Zoals Rob al schreef hebben wij 9 dagen rondgetrokken in het Noord-oosten van Vietnam. zijn begonnen in een werkelijk waar prachtig frans resort midden in de bergen met rijstvelden en theeplantages. Er wonen verschillende stammen die in klederdracht rondliepen. Hier hebben wij weer mooie tochten gemaakt. De dag dat wij vertrokken begon het te regenen en dat heeft 5 dagen aangehouden (echte heftige tropisch buien, afgewisseld met mist). We reden rond in een prachtig karstgbergte met ravijnen en rivieren. Ruig maar o zo mooi. Met zon hadden we natuurlijk veel meer gezien (soms zagen we door de mist niet meer dan 5 meter). Gelukkig hadden wij een 4wheel drive want de wegen waren door de regen echt erg slecht. Als we 25 kilometer per uur haalden was het snel. Opvallend was wel dat ons humor wonderlijk goed bleef! (terwijl we lange en lange dagen in de auto zaten) Tim is toch wel een heel bijzonder kind. hij doet het wonderbaarlijk goed en zijn hartstikke trots op hem

Nu hopelijk nog een dagje zon en dan terug naar Hanoi voor 1 dag en vliegen naar Danang als het mooi weer is blijven we aan de kust en genieten van het strand en vieren daar kerst. Anders gaan we snel door naar laos.

Lees dat het in nederland slecht weer is.

Ik stop ermee want dit toetsenbord is verschrikkelijk.

Kus van ons!

vietnam a la Rob

Begonnen in Hanoi, enorme stad, ongeveer zo groot als de Randstad en rond de 8 miljoen inwoners en 2,5 miljoen brommers. Hier overstekenvergt een bepaalde methode en wat lef. Het vekeer komt met 8 tot 12 rijen dik op je af. Je zet de eerste stap en loopt in een rustig tempo door. Niemand remt maar rijdt om je heen terwijl het lijkt of je voortdurend aangereden zal worden, maar alles went.

In de straten zit om de 20 meter een brommerreparatie, om de 200 meter een garage en tussenin heeft iedereen zijn eigen winkeltje met vaak vage verkoopwaar. Waar in Nederland de strengste regels gelden betreffende het uitdeuken en overspuiten van auto's gebeurd dat hier gewoon op straat. Het troitoir is voor de stalling van de brommers dus wij lopen gewoon op de weg. In een straat met veel bomen of muren spijkert men een spiegel, zet een stoel ervoor en je bent een kapper. Vooral de oren worden goed gereinigd met allerlei borstels en scherpe pincetten. Je krijgt natuurlijk wel wat oorsmeer terug van je voorganger.

Het eten is wisselend van niveau, over het algemeen valt het tegen maar een aantal keren hebben we zalig gegeten. In de lokale zaken krijg je meestal wat er die dag is en alles wat afval is wordt onder tafel gegooid. Een keer waren we wat later en zaten we tot onze enkels in de schillen, kippenbotten, servetten, peuken, rochels, vet en ongedierte. Tafels worden hier schoongemaakt met een doekje dat ze eerst 40 keer door de toiletpot hebben gehaald, hun brommer schoongemaakt (dat wel) en hun neus in gesnoten. Een keer een tissue over de tafel gehaald en het waszwart van het vuil. Gelukkig is alles gekookt of gebakken en hebben we (hopelijk) niks opgelopen.

In he noordoosten sliepen we in een guesthouse met twee bedden, die eruit zagen als bedden maar vermomd waren. Het matras was zo hard dat graniet er zacht bij lijkt. een papiertje erop leggen zorgde voor enige vering. De plavuizen vloer sliep een stuk zachter maar was te koud, alles went maar dit dus niet. Volgens de gids vindt men dat hier lekker slapen, ja ja.

Vietnam is wel een bijzonder land met vele tegenstelling en verassingen. De natuur is waanzinng mooi en ik heb het ondanks het slechte weer erg naar mijn zin. Ik zit dit te typen bij 1 graad boven nul, want deuren dicht en verwarming daar doen ze hier niet aan. Wel zuinig natuurlijk. een meevaller is dat er al twee uur lang electriciteit is waardoor dit verhaal net....

vietnam

Even een kort berichtje.

De video's heb ik per ongeluk prive gemaakt en kunnen dus moeilijk geopend worden. Wanneer ik weer goed toegang heb op internet zal ik kijken of ik het kan veranderen.

Vietnam vind ik moeilijk te doorgronden. Heb niet gelijk het wouw gevoel. Maar het is wel een prachtig land. ZIjn nu op een rondreis door het noord oosten waar geen toeristen komen. Hebben het geboekt bij een nederlander in Vietnam. We vermoeden hoe mooi het hier is maar het weer is erg slecht. ZIjn nu in de bergen (karstgebied) maar er is veel mist en vandaag veel regen. ZIjn net naar een markt geweest waar de mensen in prachtige gewaden rond lopen. Straks als het weer misschien wat beter is richting chinese grens.

Komende dagen weer verder trekken en dan naar Halong Bay waar we op een klein eilandje verblijven daarna naar het zuiden vliegen in de hoop op beter weer (hebben de zon nog niet zien schijnen in Vietnam) en daarna de grens over naar Laos!

Het is ontzettend leuk om jullie reacties te lezen dus blijf dat vooral doen.

Dikke kus van ons in de kou!!

Tim

Zo nou wil ik eindelijk eens wat vertellen. Fabio heel erg leuk dat je van die leuke verhalen stuurt. Gelukkig heeft Sinterklaas ook in mijn schoen een kado gedaan.

Eigenlijk vind ik het hier best leuk. Ik mis wel mijn vriendjes en Hannah en daar ben ik soms wel verdrietig van. Ook vind ik het niet altijd leuk om naar een andere plek te gaan. Morgen gaan we weg bij het strand terwijl ik het hier zo naar mijn zin heb. Ik lig de hele dag in zee en heb net spiderman bandjes gekregen en kan drijven!!! Soms maak ik met Papa een wandeling maar eigenlijk is het te heet. Mama zegt dan dat ik heel veel moet drinken anders voel ik mij niet lekker. Laatst heb ik met Papa een wandeling gemaakt die best wel spannend was. Gelukkig was Mama niet mee want die had de wandeling niet goed gevonden, veel te gevaarlijk. We moesten stijl omhoog door de Jungle klimmen en ik zei al tegen Papa: we moeten terug want het gaat niet verder. Maar natuurlijk wilde hij niet luisteren. Ik moest mij vasthouden aan stengels of grote stenen en dan kon Papa weer verder klimmen en mij weer beetpakken. Uiteindelijk kwamen we bij een afgrond en moesten wij terug (zei ik toch, Papa!) We moesten ook een rivier met mieren oversteken. Zo groot en veel heb ik er nog nooit gezien. Vond het wel heel leuk om te doen. Vandaag had de jongen van het resort een kikker gevangen maar ik mag die niet meenemen naar Nederland van Papa en Mama.

Ik heb al heel veel dieren gezien die je in Nederland alleen maar in de dierentuin ziet. Ik heb een krab van een tijger op een boom gezien en een neushoorn en op een olifant gezeten!!! De olifant kan met zijn slurf douchen, koud joh. Ook heb ik een krokodil gezien. Verder heel veel vogels maar Papa en Mama kennen er maar een paar (hornbill, parkieten, King Fisher en zeearend) en zeggen de hele tijd Oma weet wel hoe die heten. Maar daar heb ik dus helemaal niets aan. Soms geven zij mij een boekje met plaatjes van vogels maar dan vergeten zij weer dat ik niet kan lezen!!

Zo nu ga ik weer zwemmen en vragen of Mama mee wil.

Het verkeer in Nepal

In Nepal ben ik erachter gekomen over welke vaardigheden een bestuurder van een auto of welk voertuig dan ook dient te beschikken:

De spiegels gebruik je alleen in geval van nood, bijvoorbeeld als je haar niet goed zit. Je kijkt alleen recht vooruit en laat weten dat je inhaalt door langdurig op de claxon te drukken. Je voorganger kan ook al ben je naast hem datzelfde besluiten en indien je niet volledig in de remmengaat knal je er volledig op. Zonder vloeken, tieren, hartverzakkingen, frustraties of vinger opsteken onderga je dit stoicijns want tenslotte doe je dit zelf ook als bestuurder (ikzelf zal hier nooit willen rijden)

Heel belangrijk is dat je als bestuurdertijdens deze manouvres veel belt, langdurig achterom kijkt om een gesprek te beginnen met ons als als passagiers en vooral vragen stelt die we niet verstaan. Wij hopen dat ons antwoord: Tim, 4 years en Holland, Netherlands, Amsterdamvoldoende zijn om zijn ogen weer op de weg te richten om ons een volgende nieuwe sensatie te laten beleven. Over het algemeen rijdt men geloof ik links en is de weg zeer kronkelig door alle bergen. Bij een bocht naar rechts, wanneer je dus geen tegenligger ziet is het de ideale situatie om een auto in te halen, je toetert een beetje en mocht er toch een tegenligger komen dan zie je wel wie het eerste uitwijkt of remt. (Erika zal in Nederland nooit meer naast mij schrikken in de auto, denk ik). Deze wetenschap brengt ook met zich mee dat bij iedere bocht een tegenligger hetzelfde doet. Al met al ben ik een aantal kiloos afgevallen, ik dacht door het vele bewegen en magere eten maar waarschijnlijk toch door de stress van het autorijden. Elke willekeurige achtbaan is vanaf nu een eitje.

Ook het paragliding was niet meer iets om zenuwachtig over te worden, dezelfde omstandigheden alleen een chauffeur die de weg al honderden keren had gereden maar nu langs afgronden, geen wegdek, alleen kuilen en rotsblokken en ondertussen denken dat hij Michael Schumacher is. Wij als betalende passagiers mochten in de auto zitten en onze instructeurs achterin de bak omdat daar het stof in je ogenkwam. Mijn god moeten we dan met een bijna blinde instructeur de berg af? Al mijn angst was al verbruikt en gelukkig hoefden we niet dezelfde weg terug. In het begin hebben we niet veel ongelukken gezien maar dat veranderde toch snel. Tim sliep meestal in de auto zich van geen kwaad bewust. Al met al reizen in Nepal is op deze manier ook erg enerverend.

vervolg

Vandaag naar een nieuw plekje op het eiland gegaan. Het oude plekje was wel luxe met airco enzo maar pracktisch en niet gezellig. We hebben deze luxe opgegeven voor een klein resort wel erg sfeervol, geen airco en een huisje gemaakt van bamboe. Precies zoals je het wilt hebben maar wel met gaten. De eigenaar is een ontzettend arogante blowende italiaan. Die onze naar alleen maar kan onthouden omdat hij in Italie altijd naar een discotheek ging die le Roi heette.

Nu merk je pas goed hoe heet het is!! Tim heeft wat moeite met de verandering maar ja. Het is wel veel goedkoper en daar je geen pin hebt op het eiland moeten we wel.

Morgen een dagje snorkelen en dan nog 2 dagen relaxen en gaan we met de nachttrein naar Bangkok volgende ochtend om 4.00 opstaan en met het vliegtuig naar Hannoi! Zijn erg benieuwd, verblijven daar bij een nederlander die met een vietnamese is getrouwd en kinderen heeft. 5 december zijn wij daar ook dus nu maar hopen dat de Sint ook Vietnam aandoet. Tim heeft vanacht zijn schoen gezet en gelukkig heeft Sinterklaas Koh Lipe kunnen bereiken.

Koh Lipe

Een kort berichtje van een prachtig eiland in de Andeman Sea.

Zondag een vlucht naar Kathmandu en de volgende dag een vlucht, minibus en 2 uur boot later zijn we op Koh Lipe aangekomen. Wat een verschil! 33 graden, prachtige zee en een prettig eiland. We zitten nu diep in het zuiden van Thailand. Een eiland verder en je bent in Maleisie. Koh Lipe was nog niet zo lang geleden een onbedorven prachtig eiland. Nu is het snel aan het veranderen in een toeristisch gebeuren. We hebben het geluk dat het hoogseizoen nog niet is losgebarsten en het redelijk rustig is op het eiland. We hebben een prettig huisje vlak bij het strand (de Tsunami vluchtroute is om de hoek) met een veranda waar pa en ma s'-avonds lekker kunnen zitten als Tim slaapt. Het is hier s'-nachts tegen de 30 graden en voor het eerst is airco dan prettig. Overdag nog niet veel gedaan. Wij zitten onder de boom. Tim speelt op het strand of in het water. Toch hebben we het voor elkaar gekregen om behoorlijk te verbranden. Wel weer heerlijk om het geluid van de zee te horen. Voordeel van het toerisme is dat je winkeltjes hebt (dus luiers kunt kopen), genoeg restaurantjes en vooral op het strand veel gezellige zitjes met vuuurtjes in de avond. Bovendien weer Thaise massage en niet te vergeten: Laundry Serrvice. Onze 6.5 kilo was is weer schoon!

Morgen het eiland verder verkennen, een snorkeltochtje regelen en nadenken hoe we van hieruit naar Hannoi (Vietnam) gaan komen.

Nog een aanvulling Tim merkt na een paar dagen dat er veel mannen met lange nagels rondlopen. Wij proberen het fenomeen transsexuelen uit te leggen. Tim conculdeerd: Meisjes-Mannen. Ik denk dat 80% van het bedienend personeel hier transsexueel is.

Verder geen last van overstromingen e.d.

Kus

Patan, laatste dagen Nepal

We hebben de road of Hell overleefd. Mijn god een vreselijke reis achter de rug om terug naar Khatmandu te komen. We hadden net tegen elkaar gezegd hoe bijzonder het is dat we geen ongelukken hebben gezien en al gauw zagen we de eerste gekantelde vrachtwagens. Tim noemt de auto's een dansende botsauto die kan springen. Daar lijkt het dan ook op. De weg was erg slecht. Op de heenweg hier niet zo last van gehad omdat we in de bus zaten maar omdat het financieel goed gaat besloten met een auto te gaan. De afstand is misschien 130 km maar 5 uur over gedaan. Bergop en smal en racen met zijn allen. Vooral heel veel stof. Bijna alle buitenlanders zijn verkouden of hebben last van hun longen. Ook mijn bijholteontsteking gaat niet echt over. Heb het nu 2 weken en ben regelmatig aan het stomen.

Maar enfin omdat het financiel zo goed gaat zitten we nu in een waanzinnig superdelux hotel met bijna europese prijzen en erg lekker eten. Net de bbq achter de rug metgoede biefstuk en weet ik niet hoeveel lekkere salades. Het nederlandse consulaat is hier om de hoek en verschillende ambasades verder allen maar UN busjes(nicole ikmoet erg aan je denken). Dus dat zijn de types die hier rond lopen. Daar de laundry service in het hotel erg duur is ( zou neerkomen op ongeveer 40 euro) vandaag 5 uur rondgelopen met een zak was van 5 kilo! Zitten in een wat duurdere wijk en er is geen laundry service te bekennen. Terwijl in de toeristengebieden je erover struikelt.

Patan zelf is erg mooi. Een beetje zoals we Kathamandu hadden voorgesteld. Niet al te toeristisch met op iedere hoek een tempeltje en nisjes waar de mannen aan het houtsnijden zijn enz.

Nog anderhalve dag en dan naar het zuiden van Thailand. Moet nog even uitzoeken hoe de toestand daar is want op een aantal plekken kan je niet komen vawege overstromingen en hoge golven. Wij vliegen op Trang. Als iemand iets weet laat het ons dan weten.

De himalaya is ons erg goed bevallen. Zou best nog terug willen. Genoeg te wensen.

Maar nu is het fijn om weer naar de dampende hitte te gaan.